15.05.2019 - Er was eens ... een panfluit

                  Er was eens ... een panfluit

Er was eens een boom, een onbekende boom ergens langs de

waterkant en geplant door niemand weet nog wie. 

Hij leefde daar breeduit met vele takken. 

Hij droeg de forse stem van de wind of
           de doodse stilte van de avondlucht.
           's Winters was het leven kaal en zwiepend op de harde wind en
           met zijn twijgen als toegeklemde vuisten vol nieuwe beloften
           stond hij maar te wachten tot het lente werd.
           Ga je gang, knipoogde dan de voorjaarszon, 

en dan kwam hij weer toe aan zijn oude, groene uitbundigheid: 

zijn takken liepen weer uit en schoten bloesem uit ingehouden leven. 

Het was een lust voor de ogen.
           En als dan de zomer kwam, maakte hij een donkere hand 

gevuld met schaduw, gratis voor iedereen. 

En soms was de boom een paraplu tegen de stromende regen.
           Zo leefde die boom met al zijn takken, jaar in jaar uit, 

zijn krachten verbergend en weer ontplooiend, 

op en neer in telkens vier seizoenen.

Maar op zekere dag kwam er een mens, een man,
           gewapend met een mes. 

De takken hielden van louter schrik het ruisen in. 

Er was geen ontkomen meer aan: 

de mooiste tak werd afgesneden 

en meegenomen naar het huis van die mens.
           Een dode tak, voorgoed uit het leven weggesneden, 

weggevallen uit de schaduw van velen, onopvallend 

en straks natuurlijk stomweg vergeten. 

Wat is een tak over een hele boom?!
           Drie dagen later was die man opeens weer terug 

en de boom stond windstil van doodsangst met al zijn takken...
           Wie zou hij vandaag uitkiezen?
           Maar kijk, de man ging zitten aan de voet van de boom en...
           hij blies op een fluit, 

gemaakt van de afgeneden tak die hij nu zijn panfluit noemde. 

Hij speelde een lied en de boom verstond het zo:
           Horen jullie mij? Ik leef, ik leef!
           Meer dan ooit tevoren.
           Ik leef, ik zing, ik fluit.

           DE MID-WEEKMEDITATIE

           Dank U voor de glimlach die ik vandaag zo nodig had

           Dank U voor de hand mij toegestoken

           Dank U voor de zorg mij geschonken

           Dank U voor het woord mij toegesproken

           Dank U dat ik uw lach en uw woord mocht horen

           Dank U dat ik uw zorg en hand mocht voelen